A vantaxe de resistencia mecánica deFíos industriais de poliésterProvén da disposición direccional das súas cadeas moleculares e do deseño optimizado da súa estrutura de cristal. O material está orientado mediante estiramentos en varias etapas durante o proceso de fiación de fusión, de xeito que o polímero de poliéster forma un arranxo axial moi ordenado e a acumulación de enerxía de enlace covalente mellora significativamente a resistencia á tracción. As fibras curtas empregadas nos fíos comúns teñen un curlamento aleatorio durante o proceso de fiación, e as forzas intermoleculares de celulosa ou fibras sintéticas de baixo orientado son débiles, dando lugar a unha distribución de estrés desigual.
O grao de polimerización deFíos industriais de poliésterestá controlado nun rango específico e a ríxida cadea principal da estrutura do anel de benceno e a polaridade do grupo éster traballan xuntos para formar unha barreira enerxética para resistir a deformación. O poliéster convencional ou as fibras naturais utilizadas nos fíos comúns son propensas a deslizamento de cadea molecular cando as forzas externas se cargan continuamente debido á súa ampla distribución de peso molecular. O tratamento de modificación superficial constrúe unha estrutura rugosa a escala nano na superficie do fío industrial de poliéster para mellorar a unión interfacial entre a fibra e o material de matriz, mentres que os fíos comúns dependen principalmente da torsión física para lograr a cohesión.
En termos de resistencia á fatiga,Fíos industriais de poliésterIntroduce nodos de almacenamento de enerxía elástica no segmento de cadea molecular controlando o proceso de configuración de calor do fío pre-orientado, que ten unha mellor tolerancia á carga cíclica que a resposta viscoelástica lineal do fío ordinario.
En termos de tolerancia química, a taxa de hidrólise do enlace éster deFíos industriais de poliésterNo ambiente ácido-base é suprimido mediante a modificación de copolimerización e a estrutura do anel aromático forma un escudo electrónico contra a degradación foto-oxidativa causada por raios ultravioleta. Os fíos comúns, especialmente as fibras naturais de proteínas, teñen unha probabilidade significativamente maior de rotura de enlaces químicos no mesmo ambiente.
